Keuzes maken vanuit je hart is iets wat in een split-second gebeurd kan zijn. Een ingeving, inzicht of fluistering. En voordat je hoofd de kans krijgt om er tussen te komen, heb je de keuze gemaakt en uitgesproken. Zo prachtig, waardevol en vaak life-changing. In 2003 maakte ik, in een schijnbare opwelling, de keuze om mijn biezen te pakken en op reis te gaan. Mijn hartsverlangen achterna.
December 2003. Ik was 29 jaar, had mijn baan opgezegd, mijn appartement in Amsterdam verhuurd en mijn biezen gepakt. De beslissing om te vertrekken van in één avondje met een vriend in de kroeg ontstaan. Ik zat weer eens naar zÃjn reisverhalen en zÃjn avonturen te luisteren toen ik een stemmetje in mijn hoofd hoorde zeggen: "Wordt het niet eens tijd voor je éigen reisverhaal, en voor je éigen avontuur?"
Ik was zoals gezegd 29 jaar, werkte me drie slagen in de rondte voor eenhongerloontje, had geen relatie (wel hele leuke vrienden) en had het wel even gehad met alle drukte om me heen. Ik voelde al een tijdje dat knagende gevoel van 'is dit het nou?'.
En steeds vaker voelde ik dat ik zo'n ongelofelijke behoefte had aa ruimte en tijdloosheid. Waar dat gevoel vandaan kwam begreep ik toen niet, maar nu weet ik het mijn Ziel was die aan de deur rammelde.
Die avond in de kroeg besloot ik: ik ga met je mee! Ik ga met je mee op je volgende reis naar Zuidelijk Afrika. Zonder er over na te denken. Ik hoorde de woorden over mijn lippen rollen en ik was niet eens verbaasd, bang of bezwaard. Ik voelde: dit moet ik doen!
En zo geschiedde. De volgende dag wist ik het nog steeds zeker en heb ik mijn baan opgezegd. Nog geen half jaar later zaten we in het vliegtuig.
We hebben een fantastische reis gemaakt, over de hagelnieuwe Trans-Kalahari Highway, inclusief een aantal omwegen langs Lesotho en Swaziland. Van Mozambique aan de Indische Oceaan, dwars over land door Zuid-Afrika en Botswana om uiteindelijk uit te komen in Namibië aan de Atlantische Oceaan.
En in Namibië kwam ik thuis. Ik wist niet wat me overkwam! Tijdens een 3-daags kampeer-avontuur midden in de eindeloze Namib Dessert voelde ik in iedere cel van mijn lijf: hierwas ik naar op zoek. Terwijl ik uitkeek over de eeuwenoude, eindeloze vlakte van de woestijn viel de ervaring als een heerlijke deken over mij heen.
Ruimte en Tijdloosheid.
Wat een gezegend mens.
コメント